36 jaar geleden ben ik op de 20ste geboren.
7 jaar geleden hoorde ik op vrijdag de 13de dat ik CML had en ook dit jaar weer kwam die dag weer veel te levendig voorbij, maar toch was het dubbel, ik heb me dit jaar ook weer wat vrolijker gevoeld dan andere jaren en dat komt misschien toch doordat ik nu, technisch gezien, eigenlijk geen CML meer heb, maarrrrr....toch blijft het altijd een bijzondere en een beetje een vreemde dag denk ik.
Een jaar geleden hoorde ik dat ik in een "blastencrisis" zat waardoor er als enige (goede) optie de transplantatie overbleef. Op dat moment een "met je rug tegen de muur" situatie, maar ik heb er steeds en steeds meer, vertrouwen in dat dit uiteindelijk mijn redding zal zijn geweest.
Afgelopen maandag de 14de ben ik weer sinds lange tijd bij "mijn" oude vertrouwde arts in het St Radboud geweest, en dat beviel me weer goed (zijn laatste notitie in mijn status was van een jaar geleden, de 15de).
Hij was erg enthousiast en dat werkt altijd lekker door op mijn gemoedstoestand! Ook is hij erg tevreden over mijn huidige conditie en heeft me vandaag laten weten (maandag waren de uitslagen er nog niet) dat ik de Myfortic nu langzaam kan gaan afbouwen, dus nu van 2 x 1080mg naar 2 x 720mg per dag! En stiekem hoop ik dat mijn neurologisch niet zo logische linkerkantje, zich daardoor ook weer wat logischer gaat gedragen, maar het blijft puur giswerk. Mijn overige bloedwaarden zagen er ook netjes uit, mijn HB is zelfs gestegen naar ongekende hoogte, namelijk 6,9 !
Nu nog even dat stomme verkoudheidje/griepje kwijt raken en de lente kan definitief haar intrede doen!! Ik wil naar buiten!!!!
Over twee weken weer op controle, i'll keep you posted!
Greetz!
Bram
Geen opmerkingen:
Een reactie posten