Ben vandaag even een beetje boven water! De chemo zit er eindelijk in, wat is dat toch een rotzooi zeg! De Idarubicine was zelfs fel oranje (zie foto vorige bericht) en op een gegeven moment ging ik zelfs oranje plassen! De afgelopen week is als de grootste kater ooit geweest, steeds misselijk, overgeven, niets eten, totaal uitgeput, geur en smaak veranderd zodat alles, zoals koffie en parfum, vies lijkt (er komt iedere ochtend een voedingsassistente binnen waarvoor ik me onder de dekens moet verschuilen, ze heeft een luchtje op dat normaal misschien best lekker zou kunnen zijn, maar nu echt totaal niet te harden!) Nu voel ik me iets beter, vanmorgen nog wel moeten overgeven, maar hopelijk trekt dat snel weg naarmate de chemo uit gaat werken. Mijn bloedwaarden zijn al flink aan het reageren en ik zit al in "de dip" (leuko's 0,9 - trombo's 113 - HB 6,8) het zal allemaal nog verder gaan dalen en daarmee gaan er nu lichamelijk ook veel dingen veranderen. Mijn mond begint aan de binnenkant al erg gevoelig te worden en mijn energie is echt in no-time weg. Het is nu de kunst dat ik geen infectie krijg! Het blijft een vreemd idee dat een lichaam dit allemaal aankan.
Het eten hier is volgens een kiemvrij dieet, dus kook, stoom of bak iets een half uur en doe er een gebonden bouillonsausje bij, dan weet je een beetje hoe het er uitziet en hoe het ongeveer zal smaken, niets vers, geen salade etc. en mijn smaak en geur is anders waardoor het nog minder lekker is, dus dat heeft me al een paar kilo gekost ;-)
Zojuist werd mijn derde buurman binnengereden, dus dat wisselt lekker af zo, het is een raar idee dat dit zo'n drukke afdeling is en dat er dus zoveel mensen zo ziek zijn. En dan is dit nog maar één ziekenhuis.
Ik ga weer even mijn ogen dichtdoen!
Tot snel!
Greetz,
Bram
PS: Ik wil nog even iedereen bedanken voor alle lieve en mooie reacties!! Dat geeft kracht!
