woensdag 1 september 2010

Weer 'n overheerlijke beenmergpunctie gehad....

...maar dit keer voor een "hoger" doel!
We moesten al om 8.30uur in Rotterdam zijn, dus vroeg uit de veren! Het was niet zo heel druk, precies op tijd op het "priklab", waar ze me eerst even een stuk of 30 buisjes bloed afhandig hebben gemaakt (met 'n laag Hb van 4,8 is het dan maar de vraag of je nog normaal van je stoel kunt komen ;-), maar dat ging gelukkig nog wel). Na deze donatie nog even gewacht in de wachtkamer tot de arts kwam.
Na een vrolijk "goedemorgen" maar meteen overgegaan naar de punctie zodat dat maar voorbij kon zijn. Het ging dit keer best soepel, de eerste prikken van de verdoving zijn gemeen, het botvlies blijft bij mij altijd een beetje gevoelig, maar toch ging het redelijk snel, er was alleen veel materiaal nodig en aangezien het "opzuigen" van het beenmerg het meest pijn doet heb ik daar toch wel even flink liggen knijpen en zweten...maar na goedkeuring van het afgenomen materiaal door de assisterende laborant kon de naald eruit en mocht ik me langzaam weer ontspannen.

Na de punctie waren de eerste bloeduitslagen inmiddels al binnen, daaruit bleek dat mijn nieren weer normaal functioneren, dat de bloedafbraak verschijnselen aan het afnemen zijn (nog die bijwerking van de cyclosporine), mijn Hb laag maar stabiel is gebleven (geen transfusie nodig dus) en dat er een goede aanmaak van rode bloedcellen is. Dus al met al een heel gemiddeld rapport. De prednison is weer een beetje verlaagd gelukkig, nu naar 2 x 30mg per dag. De graft versus host symptomen op mijn huid zijn goed aan het "doven" dus die prednison heeft ook zo z'n voordelen. Verder was er niet zo heel veel nieuws en konden we weer richting Nijmegen. Volgende week woensdag weer op controle.

Op de uitslagen van de beenmergpunctie zal ik nog wel twee weken moeten wachten, maar misschien dat ze me morgen of overmorgen al wel kunnen vertellen of er een gezonde celgroei is en of er dus nog tekenen zijn van de CML, helaas is daar nu nog niet uit te halen wat het resultaat van de transplantatie is tot nu toe, maar het zijn in ieder geval m'n eerste handvatjes, want het zou natuurlijk heeeeeel mooi zijn als ze me morgen vertellen dat er geen tekenen meer te zien zijn van mijn ziekte!


Morgen ga ik naar de fysiotherapeut, ik heb nog erg veel last van mijn voeten, vooral mijn hielen en achillespezen en ik hou erg veel vocht vast in mijn benen, dus waarschijnlijk wordt het een combi van fysio en lymfedrainage. Hopelijk dat ik daardoor weer een beetje mobieler kan worden!

Dus zodra ik iets weet, zet ik het online!


Greetz,
Bram