Hey allemaal!
Morgen is het zover. Na een paar heerlijke weken duiken we er weer in. De zenuwen beginnen nu een beetje op te spelen, iedere minuut thuis lijkt kostbaarder dan ooit en ergens ver weg roept een stemmetje toch nog "ren gewoon weg!". Een raar gevoel.
Maar ik weet natuurlijk beter, alleen als ik dit onderga is er een kans op verbetering en zelfs genezing. Ik heb dan ook veel vertrouwen in de behandeling en op een of andere manier voel ik heel sterk dat ik een grote kans heb op succes.
Vaak denk ik dat dat gevoel alleen maar zelfbescherming is, maar zelfs op het meest realistische en rationele moment kan ik dat gevoel niet ontkennen. Het is iets intuïtiefs denk ik, laten we hopen dat mijn intuïtie niet door de chemo is aangetast en me waanbeelden voorspiegelt ;-)
Het houdt me in ieder geval positief en ik heb het al vaker gezegd, ik denk dat je daarmee al heel veel kunt winnen!
Morgenvroeg word ik om 7.30uur al op de afdeling verwacht, om 8:15uur wordt de "lange lijn" of "Hickman katheter" geplaatst.
Hoe de dag er verder uit gaat zien weet ik nog niet helemaal, ik weet wel dat ik nog een gesprek heb met een psychiatrisch verpleegkundige om een profielschetsje van me te kunnen maken (voor het geval het slecht gaat, dus hoe ik met slecht nieuws om zou gaan, hoe ik tegen de behandeling aankijk, etc.).
Donderdag (dag -7) zal de behandeling gaan starten, ik krijg 5 dagen chemo en op dag -2 en -1 krijg ik de totale lichaamsbestraling en op dag 0 en +1 de transplantatie. (volgens het HOVON 106 protocol)
Natuurlijk hou ik jullie op de hoogte zodra er nieuws is, het kan echter zomaar zo zijn dat ik me niet lekker genoeg voel om de computer aan te zwengelen, dus misschien dat het af en toe even duurt voordat ik weer een update plaats.
Ik hoop voor jullie dat het vanaf nu lekker zomer wordt, ik geniet met jullie mee!!
Greetz,
Bram
ps: Steken jullie weer de kaarsjes aan?
