Update: vrijdag 30 april 2010

Even een snel berichtje tussen de morfine-waas door. 

Gisteren nacht was denk ik wel de slechtste nacht ever geweest, ik heb nog nooit zo'n buikpijn gehad zo lang achter elkaar. Radeloos heb ik iedere positie geprobeerd, zitten, staan, lopen, op de wc zitten, opgekruld en weer uitgestrekt, maar het mocht niet baten, wat duurde die nacht lang zeg! Blij dat het op een gegeven moment licht werd! Na een nacht van pijn en braken (ook weer in een vreemd kleurtje: mosgroen!?) kon ik echt niets meer. 

De dienstdoende internist heeft toen besloten om me een shotje morfine te geven......pffff....toen dat eenmaal ging werken voelde ik me langzaam wegzakken in een enigszins ontspannen modus.

Het blijkt dus nu dat ik de koorts heb van een bacterie vanuit mijn darmen die in mijn bloed terecht gekomen is door de beschadigde slijmvliezen en dat bij die beschadigingen ook de pijn vandaan komt. Omdat er niet al te veel peristaltiek is op die plek bestaat ook de kans op ophoping, vandaar weer dat vele braken. 

Mijn "kerstboom" is inmiddels flink versierd, er hangen nu nog meer spannende vloeistofjes aan: (zie foto) die grote melkkleurige is voeding via het infuus (ong.2000 calorieën per dag), de linkerspuit is kalium, de zak rechtsboven is de zoutoplossing en wordt ook gebruikt voor de antibiotica en de rechterspuit is de morfine, die ik nu continu toegediend krijg en waardoor ik gisteren en vandaag al mijn slaap weer in heb kunnen halen. Heel af en toe voel ik nog wat pijntjes, maar over het algemeen is het nu goed te houden. 

Misschien dat ik vanaf vandaag nog een laxerend middel krijg, voor het geval dat er dus een verstopping zit.

Lieve mensen,

hopelijk gaan jullie vandaag allemaal leuke, gekke en gezellige dingen doen!

Geniet er van! Vanaf hier geniet ik met jullie mee!

Greetzzzzzz,

Bram

Update: woensdag 28 april 2010

Goedemorgen! 

Het is dat ze de dag en datum hier steeds op een whiteboard schrijven, anders zou ik even niet hebben geweten welke dag het was geweest.

Ik ben erg vroeg wakker geworden vandaag en heb even een klein beetje energie om jullie bij te praten. Een klein beetje zon komt mijn kamer in schijnen, misschien wordt dit een betere dag! Sinds gisterenmiddag ben ik weer alleen op de kamer, de derde buurman mocht ook weer gaan, ben benieuwd wie er nu komt.

De afgelopen twee dagen en nachten waren zwaar. Door de chemo zijn alle sneldelende cellen aangetast, zo dus ook mijn slijmvliezen van boven naar beneden, het begon in mijn mond en is nu al in mijn slokdarm en maag voelbaar. Het begon met krampen, misselijkheid en braken, toen daarbij iets verhoging die al snel overging in koorts en ik heb eigenlijk meteen daarna een antibiotica via mijn infuus erbij gekregen. Ik heb het idee dat die alles een beetje onderdrukt, ik had vannacht nog maar lichte verhoging.

Het bijkomende nadeel is dat ik niet of nauwelijks kan eten op deze manier, dus waarschijnlijk zullen ze vrij binnenkort beslissen om me via mijn infuus mijn benodigde calorieën te gaan geven, anders blijft er niets meer van mijn lijf over. Ben in ieder geval mijn voetbalkuiten en mijn six-pack al kwijt, of was het een one-pack?

Mijn bloedwaarden zijn erg aan het dalen en "de dip" dipt lekker door, waardoor ik nu echt totaal geen eigen weerstand heb, vandaar dus ook die hoge kans op infecties. (mijn HB was gisteren 5,7 en onder de 5 geven ze een bloedtransfusie, mijn leuko's zijn om en nabij de 0,1 en mijn trombo's waren gisteren 17 en normaal geven ze een transfusie als die onder de 10 komen, maar uit voorzorg heb ik ze gisteren al extra gekregen) De komende tijd (2 a 3 weken?) zal het op deze manier een beetje doorgaan denk ik, hopen op geen rare infecties en wachten tot mijn bloedproductie weer op gang komt.

Dankzij jullie gedachten, berichten,kaartjes, mailtjes, smsjes, etc. ben ik al een stuk verder!! Dat geeft kracht! Thank you well for it ;-) 

Tot snel!

Greetz,

Bram

Hieronder nog twee feauteaus van het antibioticum en de trombocyten.

Update: vrijdag 23 april 2010

Ben vandaag even een beetje boven water! De chemo zit er eindelijk in, wat is dat toch een rotzooi zeg! De Idarubicine was zelfs fel oranje (zie foto vorige bericht) en op een gegeven moment ging ik zelfs oranje plassen! De afgelopen week is als de grootste kater ooit geweest, steeds misselijk, overgeven, niets eten, totaal uitgeput, geur en smaak veranderd zodat alles, zoals koffie en parfum, vies lijkt (er komt iedere ochtend een voedingsassistente binnen waarvoor ik me onder de dekens moet verschuilen, ze heeft een luchtje op dat normaal misschien best lekker zou kunnen zijn, maar nu echt totaal niet te harden!) Nu voel ik me iets beter, vanmorgen nog wel moeten overgeven, maar hopelijk trekt dat snel weg naarmate de chemo uit gaat werken. Mijn bloedwaarden zijn al flink aan het reageren en ik zit al in "de dip" (leuko's 0,9 - trombo's 113 - HB 6,8) het zal allemaal nog verder gaan dalen en daarmee gaan er nu lichamelijk ook veel dingen veranderen. Mijn mond begint aan de binnenkant al erg gevoelig te worden en mijn energie is echt in no-time weg. Het is nu de kunst dat ik geen infectie krijg! Het blijft een vreemd idee dat een lichaam dit allemaal aankan.

Het eten hier is volgens een kiemvrij dieet, dus kook, stoom of bak iets een half uur en doe er een gebonden bouillonsausje bij, dan weet je een beetje hoe het er uitziet en hoe het ongeveer zal smaken, niets vers, geen salade etc. en mijn smaak en geur is anders waardoor het nog minder lekker is, dus dat heeft me al een paar kilo gekost ;-)

Zojuist werd mijn derde buurman binnengereden, dus dat wisselt lekker af zo, het is een raar idee dat dit zo'n drukke afdeling is en dat er dus zoveel mensen zo ziek zijn. En dan is dit nog maar één ziekenhuis.

Ik ga weer even mijn ogen dichtdoen!

Tot snel!

Greetz,

Bram

PS: Ik wil nog even iedereen bedanken voor alle lieve en mooie reacties!! Dat geeft kracht!

Update: zondag 18 april 2010

Heldere blauwe lucht, zon en het lijkt warm! Jammer dat er hier geen ramen open mogen en dat alles zo geïsoleerd is dat er ook geen geluiden van buiten komen. Het ziet er i.i.g. super uit!

Vanmorgen mijn 4de zak chemo aan mijn infuus gekoppeld gekregen, een moment dat spannend blijft. Ik begin een klein beetje misselijk en suf te worden, maar vooralsnog gaat het verder redelijk.

Ik kan nog steeds gewoon eten en drinken, de smaken en geuren zijn nog normaal. Door het vocht dat ik via mijn infuus binnen krijg loop ik af en aan naar de wc, dus dat is mijn sport geworden, met een infuusstandaard (kerstboom) ongeschonden dat kleine hokje inkomen ;-)

Het is erg wennen hier en ik heb erg veel moeite om een ritme te vinden. Ik heb nog steeds af en toe de neiging om als een klein kind keihard weg te rennen, mijn vrijheid weer terug krijgen....

Maar ik blijf toch maar, 't is voor een goed doel!

Later meer....

Greetz,

Bram

hier nog wat foto's van de zakjes gif:

Update: zaterdag 17 april 2010

Na een emotioneel ingrijpende dag moest ik gisteren toch in het ziekenhuis blijven. 

De bloedwaarden waren gelukkig goed genoeg (maar stiekem hoopte ik toch nog op een nachtje thuis ;-) ) waardoor alles nu door kan gaan.

Ze hebben gisteren een "lange lijn" aangebracht, dat is een infuus dat met een soort slangetje onder mijn sleutelbeen in een groot bloedvat vlak bij mijn hart wordt geplaatst. Op de plaats waar het slangetje erin gaat is het vastgehecht  zodat het goed blijft zitten allemaal. Op deze manier worden toegediende stoffen veel sneller in mijn bloed opgenomen dan via een infuus in bijv. mijn arm.

Op/uit mijn rechterschouder hangen nu 3 lijnen waardoor straks de chemo en andere medicatie gegeven kan worden.

Zometeen wordt er nog een röntgenfoto gemaakt om te kijken of de lijn goed is blijven zitten en dan zal ik om en nabij 9.00uur mijn eerste chemo krijgen. Ben al erg zenuwachtig nu...

Ik weet dat het goed is dat er nu eindelijk iets gaat gebeuren en ik ben weer een klein stapje dichter bij een oplossing, maar het gaat totaal tegen mijn gevoel in om eerst heel ziek te moeten worden. Maar ik laat het maar gebeuren...

Ik hou jullie op de hoogte!

Greetz,

Bram

hier nog een foto van de lange lijn: