Vandaag voel ik me op wat vermoeidheid na eigenlijk best goed, sinds twee dagen ben ik gelukkig een stuk minder misselijk. Ik krijg nu ook niets meer tegen de misselijkheid en dat gaat tot nu toe erg goed, en een beetje minder chemisch spul in mijn lijf is sowieso beter.
Mijn bloedwaarden zijn flink aan het "dippen" dus nu is het eigenlijk letterlijk afwachten op de nieuwe cellen en natuurlijk moeten dat dan de donorcellen zijn! Het is raar om geen vooruitzicht te hebben, er is geen vast schema voor het vervolg en ik kan nu dus moeilijk zeggen waar ik me ergens bevind in het hele proces. Als de gemiddelde opnameduur 4 tot 6 weken is, dan zou ik kunnen zeggen dat ik komend weekend op de helft ben, maar helaas is dat iets te kort door de bocht, wat ik al eerder schreef, er zijn te veel variabelen. MAAR....vooralsnog gaat het heel voorspoedig en heb ik nog niets verontrustends onder de leden gehad!!
Gelukkig kan ik ook nog "gewoon" eten, de ziekenhuismaaltijden laat ik nog steeds lekker staan, het liefst ver buiten mijn kamer want van de geur alleen al wordt ik onpasselijk! (ik begrijp nog steeds niet dat ze dit soort eten blijven "produceren" op een afdeling als deze, ik ben niet zo heel kieskeurig, dus ik denk dat er met mij weinig patiënten uit kijken naar het diner ;-p ) Dus ik hou het bij een tosti en een tuinkruiden-bouillon en een yoghurtje om mijn pillen in te nemen. Sinds gisteren heb ik ook ontdekt dat ik chips erg lekker vind smaken, dus een goede uitbreiding van mijn dieet toch? Ik heb nu zo'n grote zak met van die mini-zakjes chips in mijn kast liggen ;-) naast de winegums, want die smaken ook erg lekker, sorry Sonja B!
Zoals je ziet voel ik me dus inderdaad best goed, gezien het feit dat ik hierboven een heel stuk alleen maar over eten aan het schrijven ben geweest....
Ik probeer sinds twee dagen, iedere dag een paar kilometer te fietsen, er staat een hele fijne hometrainer op mijn kamer met uitzicht op een stukje Rotterdam (volgens mij kan ik zelfs de euromast zien vanaf mijn fiets!). Het voelt goed om in ieder geval iets te kunnen doen op deze paar vierkante meter en ik heb het idee dat het op mijn herstel/genezing alleen maar een positief effect heeft. Ik zit nu op de 3,5 km in 10 minuten. Mijn doel is om dat op te schroeven naar twee keer per dag, of ik de tour de france nog ga "meerijden" zie ik nog wel.
Tot snel!
Greetz,
Bram
